ارائه مدلی یکپارچه برای ارزیابی شناساگرهای زمان-دما به‏ منظور حفاظت از موادغذایی دریایی در مقابل بوتولیسم

چکیده شناساگرهای زمان-دما (tti) به عنوان ابزاری برای کنترل ایمنی موادغذایی تازه‏ی بسته‏بندی شده در محیط‏های کم اکسیژن استفاده می‏شوند. معادلات ttiهای با کینتیک درجه ی صفر قبلا براساس مدل اسکینر-لارکین بررسی و شبیه‏سازی شده است. بر این اساس، برای آنکه tti قبل از تولید توکسین منقضی گردد، باید منحنی آرنیوس tti (در دستگاه مختصات lnk برحسب 1/t) در همه ی دماها بالاتر از منحنی اسکینر-لارکین- آرنیوس درجه ی صفر (sla0) قرار گیرد. اما با توجه به اینکه اکثر ttiها (همانند دیگر فرآیندهای طبیعی) دارای رفتار درجه ی یک می باشند، مدل sla0 نمی تواند توصیف دقیقی از عملکرد آنها ارائه دهد. هدف این تحقیق توسعه مدلی به منظور تعیین کارایی همه ی انواع ttiها برای مواد‏غذایی مستعد رشد کلستریدیوم بوتولینوم، بخصوص غذاهای دریایی بسته‏بندی شده با اکسیژن کاهش یافته می‏باشد. در این مقاله، با معرفی دسته منحنی های اسکینر-لارکین-آرنیوس درجه ی یک (sla1)، مدل اسکینر-لارکین برای ttiهای با کینتیک درجه ی یک توسعه داده شده و با مدل درجه ی صفر مقایسه گردیده است. در ادامه، نشان می دهیم که دسته منحنی های sla1 شامل منحنی sla0 نیز بوده و قادر به توصیف رفتار ttiهای درجه ی صفر و یک به صورت همزمان می باشد. بررسی عملکرد ttiهای با رفتار درجه ی صفر و درجه ی یک و مقایسه آنها بیانگر این حقیقت است که مدل sla0 قادر به توصیف رفتار ttiهای درجه ی یک نبوده و نتایج حاصل از آن در مواقعی سختگیرانه و گاهی خوش‏بینانه می‏باشد. مدل پیشنهادی امکان استفاده از همه ی انواع برچسب‏های tti را برای بسته بندی غذاهای دریایی فرآهم می آورد.